Mavigecefm ve Geceye Dair Düşünceler

Bir akşam, uzun bir yürüyüşün ardından evime dönerken, gökyüzünün ne kadar farklı olduğunu fark ettim. Gün batımından sonra hava kararmaya başladığında, gökyüzü adeta bir “mavi gece fm” rengine bürünmüştü. Mavi ile gece arasındaki o geçiş dönemi, tam da o anı özel kılıyordu. Gecenin gelmeye başladığını ama hâlâ gün ışığının etkisinin sürdüğünü hissettiriyordu.

Mavigecefm, bana her zaman huzur veren bir renktir. Gökyüzünde geceye doğru yapılan bu geçiş, insana sanki zamanın durduğu, her şeyin yavaşladığı bir anın içindeymiş gibi bir his verir. O an, bir yandan gündüzün yoğunluğunun izlerini silerken, diğer yandan yeni bir başlangıcın müjdesini verir gibi gelir. Yavaşça kararan gökyüzü ve mavigecefm tonları arasında, doğanın ne kadar büyüleyici olduğunu tekrar hatırlarsınız.

Geceyi beklerken, bazen insanlar düşüncelerine dalar. O mavigecefm tonlarındaki gökyüzü altında, yalnızca bir anlık düşünceler dahi insanı başka bir dünyaya götürebilir. İşte tam da bu anlarda, bir günün sonu ve yeni bir başlangıcın yaklaşıyor olması, insana bir huzur verir. Gecenin tam anlamıyla kararmasını beklerken, mavigecefm renklerinin içindeki derinlikleri keşfetmek, bir anlamda bir iç yolculuğa çıkmak gibidir.

Gecenin ilk dakikaları, bir bakıma “mavigecefm” ile başlayan bir serüvenin hazırlığı gibidir. Gecenin karanlığı her ne kadar bilinçaltımızı harekete geçirse de, o mavigecefm anı, gecenin getirdiği huzuru ve dinginliği simgeler. Her akşam bu geçişi izlerken, insanın içinde bir huzur bulması kaçınılmazdır..